- наът
- [نعت]а. кит. мадҳ, ситоиш, васф, тавсиф: дар наъти Худову Расул пайғамбар
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
мадҳ — [مدح] а. ситудан, ситоиш; сано, наът; мадҳ кардан ситудан, таъриф кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хутба — [خطبه] а. д. мавъизае, ки дар намози ҷумъа ва дар идҳо хонда мешавад; умуман, ваъз, мавъиза 2. муқаддима, сароғози китобҳо, ки дар ҳамду наът баён меёбад; хутба хондан ваъз кардан; хутба ба номи касе хондан дар хутбаҳо зикр кардани номи подшоҳе… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ